100cols etappe 23: van Lodève naar Florac/Racoules (31 augustus)

 

Cirque de Navacelles

Heeeel slecht asfalt, causses, een canyon en een col die ik nooit meer wil rijden

De route van vandaag eindigde officieel wat eerder, maar ik moest door naar Florac, waar Adelheid de tent had opgezet. Ik mag dus niet alle 130 km meetellen voor de 100 Colstocht. Deze dagtrip begon in Lodève met een achteraf-weggetje waar ze sinds de eerste asfaltering (ik schat begin 20ste eeuw) nooit meer zijn teruggeweest. De organisatie heeft dit geitenpad blijkbaar in een sadistische bui in de route opgenomen. Het begon al met een bord langs de kant dat automobilisten afraadde deze weg te gebruiken. Het was stuiteren. Maar de bandjes hielden het en dat was het belangrijkste.

Niet lang daarna begon de eerste klim, de Col St. Pierre en na de klim.... was er geen afdaling. Maar een kalksteenplateau dat ze hier Causse noemen. Tim Krabbé noemt ze in zijn boek 'De Renner' ook. Na een tijdje was er wel een afdaling, maar die werd direct gevolgd door een nieuwe klim; het Cirque de Navacelles is een canyon. Tim heeft het hier over cols die omgekeerd in het landschap liggen. Na nog een stukje kalkplateau was er dan een echte afdaling die eindigt in Le Vigan, waar ik een Panini at en de bidons bijvulde.

Toen volgde de worsteling van de dag, de Col de la Lusette (https://www.cyclingcols.com/col/Lusette). Het ding is 18 km lang en steil, vanuit het zuiden, en nergens is er enige vorm van organisatie in de aanleg te bekennen. Het smalle weggetje gaat van hot naar her, van links naar rechts, van boven naar beneden, van beneden naar boven. Van geleidelijkheid is geen enkele sprake. Het is een onbeschofte, geniepige, nare klim die eeuwig lijkt te duren. Ik vloekte en ik tierde; het zweet droop me in de ogen. Op de weinig inspirerende top, op ruim 1500 meter hoogte, nam ik mij plechtig voor dit kreng nooit meer te doen.

De Mont Aiguoal was daarentegen gelukkig geleidelijk en niet steil. Ik kon er echt van genieten. De uitzichten op de omgeving zijn prachtig. Vanaf een 'point de vue' kun je zelfs de Middellandse Zee zien liggen. Na een foto bij het weerstation was het tijd voor de afdaling; tot aan Florac zaten er weinig hoogtemeters meer in. Morgen gelukkig maar 100 km met nog geen 1400 hoogtemeters. Daar verheug ik me op.

130,15 km, hms 2633, rijtijd 7:20:03, norm power 159 W, 3.803 kcal

https://www.strava.com/activities/7733256585

• Côte de St. Pierre
• Côte de Blandas (Cirque de Navacelles)
• Côte d'Aulas
• Col des Mourèzes (59)
• Col de la Lusette (60)
• Col de la Sereyrede (61)
• Mont Aiguoal