100cols etappe 21: van Limoux naar St. Pons-de-Thomières (28 augustus)

De muren van de oude vesting van Carcasonne


Aankloppen voor een slokje water

De route bevatte ca. 300 hoogtemeters meer dan ik dacht. Niet goed opgelet van tevoren. Gelukkig was het niet steil, maar het haalt de vaart er wel goed uit. Mijn Hammerhead-navigatie raakte een beetje in de war bij het treinstation van Carcassonne. Daarom heb ik 'm maar afgesloten en een tweede deel gestart, dus op Strava staan deel a en b.

Het terrein werd, na Limoux, meer Mediterraan en door de zon gemaakt. Het rook naar gestoofde pijnboom en de gemoedelijke bergjes lagen er ook een beetje apathisch bij. Zelfs de vele jagers die ik op deze zondag tegenkwam leken lusteloos door de warmte. De hoge grijze contouren van de Pyreneeën zag ik nog wel achter me, maar ik mocht vooruitkijken. Na Carcasonne was het gebied voor mij onbekend. Ik was wel benieuwd naar de Montagne Noir, het gebied waar Laurant Jalabert ( jongeren weer even Googlen) vandaan kwam en veel trainingsuren maakte. Ik werd getrakteerd op een lange klim van bijna 20 km, maar de stijgingspercentages bleven binnen de perken en de beboste hellingen boden schaduw, wat wel lekker is bij 30+ graden.
Het is wel een eenzaam gebied, met slechts hier en daar een huis of een gehucht. Horeca, behalve een allang gesloten café, heb ik niet gezien; reden om uiteindelijk aan te kloppen (men doet hier niet aan deurbellen) voor een slokje water. Na vijf huizen ging in een schuurtje de deur open. Een tandeloze tante deed allervriendelijkst open en vulde mijn bidon, terwijl haar haveloze man vertelde dat er hier wel 'sources' waren met prima water, weliswaar 'non traitee' maar best 'bon'. Hoewel een knibbel-knabbel-knuisje-gevoel mij bekroop, was het te laat om het aanbod af te slaan. Daarbij had ik enorme dorst en nog 15 kilometer te gaan, waarvan in ieder geval een klim van zeker 5 km. 
Een echt positief punt is, dat het achteruitzetten van mijn zadel goed heeft geholpen, lijkt het, om de spier in mijn rechterbeen minder te belasten. Hij is nog wel wat pijnlijk en dik/ontstoken, maar ik heb goede hoop voor morgen. Dan gaan we weer ca. 115 km op stap naar Lodève. De 1561 voorspelde hoogtemeters lijken te doen. 

St. Pons is, vergeleken bij de omgeving, een wereldstad met zeker vijf restaurants. In één ervan hebben Adelheid en ik vanavond onze 24ste huwelijksdag gevierd met een ongekende slemppartij (geintje). 

117 km van Limoux naar St. Pons-de-Thomières, rijtijd 5:57;16, hms 1750 , ca. 2783 Kcal,  

deel a: https://www.strava.com/activities/7715652718

deel b: https://www.strava.com/activities/7715652935

  • Col d'Al Bosc (47)
  • Col de Limoux (48)
  • Col de Gardie (49)
  • Côte de Bartassiere
  • Col de castel ((50)
  • Col de Salette (51)
  • Col de Serrieres (52) 
  • Col du Croix Jubilee (53)
  • Col de Ste Colombe (54)

Reacties

Populaire posts